خسته ام.......
تا کجای قصه ها باید ز دلتنگی نوشت؟
تا به کی بازیچه بودن در گدار سرنوشت؟
تا به کی با ضربه های درد باید رام شد؟
یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد؟
بهر دیدار محبت تا به کی در انتظار؟
خسته ام از زندگی با غصه های بی شمار..................
نظرات شما عزیزان: